کمبود مواد معدنی چیست؟

کمبود مواد معدنی چیست؟ مواد معدنی انواع خاصی از مواد مغذی هستند که بدن شما برای عملکرد صحیح به آنها نیاز دارد. کمبود مواد معدنی زمانی رخ می‌دهد که بدن شما مقدار مورد نیاز یک ماده معدنی را دریافت یا جذب نمی‌کند. بدن انسان برای سالم ماندن به مقادیر مختلفی از هر ماده معدنی نیاز دارد. نیازهای خاص در میزان توصیه شده روزانه (RDA) مشخص شده‌اند.

RDA مقدار متوسطی است که نیازهای حدود ۹۷ درصد از افراد سالم را برآورده می‌کند. آنها را می‌توان از طریق غذا، مکمل‌های معدنی و محصولات غذایی غنی شده با مواد معدنی اضافی دریافت کرد. کمبود اغلب به آرامی در طول زمان اتفاق می‌افتد و می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. افزایش نیاز به ماده معدنی، کمبود ماده معدنی در رژیم غذایی یا مشکل در جذب ماده معدنی از غذا از جمله دلایل رایج هستند.

کمبود مواد معدنی می‌تواند منجر به انواع مشکلات سلامتی مانند ضعف استخوان‌ها، خستگی یا کاهش سیستم ایمنی شود.

چه نوع کمبود مواد معدنی وجود دارد؟

پنج دسته اصلی کمبود مواد معدنی وجود دارد: کلسیم، آهن، منیزیم، پتاسیم و روی.

کمبود کلسیم

کلسیم برای استخوان‌ها و دندان‌های قوی مورد نیاز است. همچنین از عملکرد صحیح رگ‌های خونی، عضلات، اعصاب و هورمون‌های شما پشتیبانی می‌کند. منابع طبیعی کلسیم شامل شیر، ماست، پنیر و ماهی‌های کوچک با استخوان، لوبیا و نخود فرنگی است. سبزیجاتی مانند کلم بروکلی، کلم پیچ و کلم چینی نیز کلسیم را تأمین می‌کنند. برخی از غذاها نیز با این ماده معدنی غنی شده‌اند، از جمله توفو، غلات و آبمیوه‌ها.

کمبود کلسیم در کوتاه مدت علائم آشکار کمی ایجاد می‌کند. به این دلیل که بدن شما به دقت میزان کلسیم خون را تنظیم می‌کند. کمبود کلسیم در درازمدت می‌تواند منجر به کاهش تراکم مواد معدنی استخوان به نام استئوپنی شود. در صورت عدم درمان، استئوپنی می‌تواند به پوکی استخوان تبدیل شود. این امر خطر شکستگی استخوان را به ویژه در بزرگسالان مسن افزایش می‌دهد.

کمبود شدید کلسیم معمولاً ناشی از مشکلات یا درمان‌های پزشکی مانند داروها (مانند داروهای ادرارآور)، جراحی برای برداشتن معده یا نارسایی کلیه است. علائم کمبود شدید عبارتند از:

• گرفتگی عضلات
• بی‌حسی
• سوزن سوزن شدن انگشتان
• خستگی
• کمبود
• اشتها
• نامنظم
• ریتم قلب
• کمبود آهن

بیش از نیمی از آهن بدن شما در گلبول‌های قرمز خون است. آهن بخش مهمی از هموگلوبین است، پروتئینی که اکسیژن را به بافت‌های شما منتقل می‌کند. آهن همچنین بخشی از سایر پروتئین‌ها و آنزیم‌هایی است که بدن شما را سالم نگه می‌دارند. بهترین منابع آهن گوشت، مرغ یا ماهی هستند. غذاهای گیاهی مانند لوبیا یا عدس نیز منابع خوبی هستند.

کمبود آهن به آرامی ایجاد می‌شود و می‌تواند باعث کم‌خونی شود. این بیماری در ایالات متحده و در افرادی که رژیم غذایی سالم دارند، غیرمعمول تلقی می‌شود. اما، سازمان بهداشت جهانی در گزارشی در سال ۲۰۰۸ تخمین زد که کمبود آهن تقریباً نیمی از موارد کم‌خونی در سراسر جهان را ایجاد می‌کند. علائم کم‌خونی ناشی از فقر آهن شامل احساس ضعف و خستگی است. ممکن است در محل کار یا مدرسه عملکرد ضعیفی داشته باشید. کودکان ممکن است از طریق رشد اجتماعی و شناختی کند، علائمی را نشان دهند. (منبع)

برای مقالات مرتبط به این صفحه سری بزنید