
چرا آهن زیاد مضر است : وجود آهن بیش از حد یا ناکافی در بدن میتواند باعث مشکلات سلامتی، از جمله افزایش خطر ابتلا به عفونت شود. مصرف بیش از حد آهن میتواند باعث سمیت و آسیب به اندامها شود.
آهن یک ماده معدنی ضروری است. با این حال، مانند بسیاری از مواد مغذی دیگر، مصرف زیاد آن مضر است.
در واقع، آهن آنقدر سمی است که جذب آن از دستگاه گوارش به شدت کنترل میشود. در بیشتر موارد، این امر اثرات مضر آهن اضافی را به حداقل میرساند. وقتی این مکانیسمهای ایمنی از کار میافتند، مشکلات سلامتی ایجاد میشوند. این مقاله به اثرات بالقوه مضر مصرف بیش از حد آهن میپردازد.
آهن چیست؟
آهن یک ماده معدنی ضروری در رژیم غذایی است که بیشتر توسط گلبولهای قرمز خون استفاده میشود. این ماده بخش مهمی از هموگلوبین، پروتئینی که در گلبولهای قرمز خون یافت میشود، است. هموگلوبین مسئول رساندن اکسیژن به تمام سلولهای بدن است.
دو نوع آهن غذایی وجود دارد: آهن هِم: این نوع آهن فقط در غذاهای حیوانی، بیشتر در گوشت قرمز یافت میشود. جذب آن آسانتر از آهن غیر هِم است. آهن غیر هِم: بیشتر آهن موجود در رژیم غذایی به شکل غیر هِم است. این آهن هم در حیوانات و هم در گیاهان یافت میشود. جذب آن میتواند با اسیدهای آلی مانند ویتامین C افزایش یابد، اما توسط ترکیبات گیاهی مانند فیتات کاهش مییابد.
افرادی که آهن هِم کمی در رژیم غذایی خود دریافت میکنند یا اصلاً دریافت نمیکنند، در معرض خطر کمبود آهن هستند (3 منبع معتبر، 4 منبع معتبر). بسیاری از مردم، به ویژه زنان، دچار کمبود آهن هستند. در واقع، کمبود آهن شایعترین کمبود مواد معدنی در جهان است.
خلاصه:
آهن یک ماده معدنی ضروری در رژیم غذایی است که نقش مهمی در انتقال اکسیژن در سراسر بدن دارد. کمبود آهن در بین زنان شایع است.
درک درستی از میزان مصرف مواد مغذی خود ایجاد کنید
آزمایش ریزمغذیهای Labcorp OnDemand ممکن است به شما در کشف کمبودهای تغذیهای و تصمیمگیری آگاهانه در مورد آنچه میخورید کمک کند.
- کلینیکها ۵ مایل دورتر (۹۵٪ از ایالات متحده)
- پرداختهای HSA/FSA پذیرفته میشود
- پذیرش بدون وقت قبلی
- ۴.۸ ★ در اپ استور
- تنظیم ذخایر آهن
دو دلیل وجود دارد که چرا سطح آهن در بدن به شدت تنظیم میشود:
آهن یک ماده مغذی ضروری است که در بسیاری از عملکردهای اساسی بدن نقش دارد، بنابراین باید مقدار کمی از آن را دریافت کنیم. مقادیر بالای آهن به طور بالقوه سمی است، بنابراین باید از دریافت بیش از حد آن خودداری کنیم. بدن با تنظیم میزان جذب آهن از دستگاه گوارش، سطح آهن را تنظیم میکند. هپسیدین، هورمون تنظیمکننده آهن بدن، مسئول حفظ تعادل ذخایر آهن است. عملکرد اصلی آن سرکوب جذب آهن است. اساساً، نحوه عملکرد آن اینگونه است:ذخیره آهن بالا -> افزایش سطح هپسیدین -> کاهش جذب آهن. ذخیره آهن پایین -> کاهش سطح هپسیدین -> افزایش جذب آهن. بیشتر اوقات، این سیستم به خوبی کار میکند. با این حال، چند اختلال که تولید هپسیدین را سرکوب میکنند، میتوانند منجر به اضافه بار آهن شوند.
از سوی دیگر، شرایطی که تشکیل هپسیدین را تحریک میکنند، ممکن است باعث کمبود آهن شوند. تعادل آهن همچنین تحت تأثیر میزان آهن موجود در رژیم غذایی ما قرار دارد. با گذشت زمان، رژیمهای غذایی کم آهن ممکن است باعث کمبود آهن شوند. به همین ترتیب، مصرف بیش از حد مکملهای آهن ممکن است باعث مسمومیت شدید با آهن شود. (منبع)
برای مقالات مرتبط به این صفحه سری بزنید