شناخت علائم عفونت قارچی

شناخت علائم عفونت قارچی : علائم بسته به محل بدن متفاوت است، اما شامل موارد زیر است:

بثورات
لکه های قرمز یا بنفش (منطقه ای با سطح تغییر یافته)
ماده سفید و پوسته پوسته در مناطق آسیب دیده
پوسته پوسته شدن یا ریزش پوست با پوسته پوسته شدن
ترک در پوست
درد
اریتم که منجر به قرمزی نواحی می شود
خیساندن یا ظاهر شدن پوست سفید نرم
پوسچول های ماهواره ای کرمی در حاشیه نواحی آسیب دیده (جوش های پر از چرک)
ضایعات قرمز و سفید در دهان، همانطور که در برفک دهان دیده می شود

تشخیص

تشخیص عفونت کاندیدا در درجه اول به ظاهر و نمونه برداری از پوست بستگی دارد. پزشک شما خراش های پوست، بریده ناخن یا موهای کنده شده از ناحیه آسیب دیده را می گیرد و آنها را برای معاینه روی یک اسلاید قرار می دهد. هنگامی که عفونت کاندیدا تشخیص داده شد، اولین قدم این است که علت اصلی را برطرف کنید. این ممکن است شامل تغییر سبک زندگی برای تمیزتر بودن، کاهش وزن در صورت اضافه وزن یا مدیریت دیابت باشد.

معمولاً توصیه می شود اولین باری که عفونت را تجربه می کنید با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. این به پزشک اجازه می دهد تا آن را به درستی تشخیص دهد و بهترین گزینه های درمانی را به شما ارائه دهد. کاندیدا اغلب عود می کند. با این حال، مراجعه به یک داروساز و پرسیدن چند سوال معمولاً تمام چیزی است که در ویزیت های بعدی مورد نیاز است.

درمان

درمان عفونت پوستی کاندیدا معمولاً ساده است. شما نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارید مگر اینکه سیستم ایمنی بدنتان مشکل داشته باشد یا کاندیدا به جریان خون سرایت کرده باشد. پزشک ممکن است عوامل خشک کننده را با کرم ها، پمادها یا لوسیون های ضد قارچ که روی پوست شما مالیده می شود، تجویز کند. شیاف و داروهای خوراکی نیز موجود است.

احتمالاً برای شما داروهای بدون نسخه مانند کتوکونازول یا کلوتریمازول تجویز می شود که هر دو موضعی هستند (در بالای پوست استفاده می کنید) و از دسته ای از داروهای ضد قارچ معروف به آزول. آنها در اشکالی مانند پماد، قرص و کرم موجود هستند. آنها عوارض جانبی جدی مشابه سایر عوامل ضد قارچی مانند نیستاتین یا آمفوتریسین B را ندارند. آمفوتریسین B یک داروی داخل وریدی است که فقط در بیمارستان استفاده می شود.

انواع مختلفی از داروها بر اساس نوع عفونت و قسمت آسیب دیده بدن مورد استفاده قرار خواهند گرفت. به عنوان

مثال:

ژل ها یا کرم های واژینال، مانند میکونازول، اغلب برای عفونت های قارچی واژن استفاده می شود.
برفک اغلب با داروهای ضد قارچی به شکل قرص‌ها، قرص‌ها یا دهان‌شویه‌های مایعی که می‌بلعید، درمان می‌شود.
پای ورزشکار اغلب با اسپری ها، پودرها و پمادها درمان می شود.
عفونت های شدید اغلب با داروهای خوراکی یا حتی داخل وریدی درمان می شوند.
اکثر داروها یک یا دو بار در روز استفاده خواهند شد.

برخی از داروها، مانند میکونازول و کلوتریمازول، می توانند با خیال راحت برای درمان عفونت کاندیدا در هر سه ماهه بارداری استفاده شوند. از پزشک یا داروساز خود بپرسید که چه چیزی برای شما بی خطر است.

همه داروها دارای عوارض جانبی بالقوه هستند. عوارض جانبی ضد قارچ ها اغلب عبارتند از:

خارش در محل استفاده
قرمزی یا سوزش خفیف در محل استفاده موضعی
سردرد
سوء هاضمه یا ناراحتی معده
بثورات روی پوست

داروهای ضد قارچی داخل وریدی به احتمال زیاد عوارض جانبی منفی ایجاد می کنند که می تواند شامل موارد زیر باشد:

از دست دادن اشتها
احساس بیماری
اسهال
درد عضلات و مفاصل
بثورات

در موارد نادر، ضد قارچ ها ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شدید یا واکنش های پوستی شدید، از جمله لایه برداری یا تاول زدن پوست شوند.

شناخت علائم عفونت قارچی : کسانی که آسیب کبدی دارند نباید بدون نظارت پزشک از داروهای ضد قارچ استفاده کنند. ضد قارچ‌ها می‌توانند در بیماران سالم منجر به آسیب کبدی شوند، اما در افرادی که قبلاً آسیب کبدی دارند، شدیدتر است. (منبع)

برای مقالات مرتبط به این صفحه سری بزنید