آیا داروهای ADHD می توانند باعث مه مغزی شوند؟

آیا داروهای ADHD می توانند باعث مه مغزی شوند؟ برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان علائم ADHD می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند که شبیه مه مغزی است. این عوارض جانبی می تواند شامل موارد زیر باشد:

برخی از داروهای ADHD نیز می توانند منجر به مشکلات خواب شوند. ممکن است تا زمانی که قبلا خوابیدید نخوابید. و ممکن است بیشتر طول بکشد تا صبح به طور کامل از خواب بیدار شوید. اگر چنین عوارض جانبی دارید، می توانید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی در مورد تغییر دوز یا نوع دارو صحبت کنید. آنها می توانند با شما کار کنند تا تعادل دارویی مناسب را پیدا کنند. مهم است که قبل از تغییر درمان با پزشک خود صحبت کنید زیرا قطع سریع برخی از داروها می تواند اثرات مضری داشته باشد.

التهاب عصبی و مه مغزی

کارشناسان سلامت فکر می کنند که اصطلاح مه مغزی بسیاری از علائمی را که افراد در هنگام التهاب در مغز یا سیستم عصبی دارند، نشان می دهد. التهاب همچنین در ایجاد ADHD نقش دارد. به عنوان مثال، قرار گرفتن زودهنگام منبع مطمئن با آلاینده هایی مانند دود سیگار که باعث التهاب می شود، می تواند خطر ADHD را در کودکان خردسال افزایش دهد.

همچنین مشخص است که افراد مبتلا به ADHD در معرض خطر ابتلا به سایر بیماری های التهابی مانند آسم و اگزما هستند. افراد مبتلا به ADHD اغلب سطوح بالاتری از سیتوکین ها در بدن خود دارند. این پروتئین ها بخشی از پاسخ ایمنی طبیعی هستند و تعداد بالای سیتوکین ها نشانه التهاب است. محققان منبع معتبر دریافته اند که جهش در سیتوکین ها می تواند:

• توانایی توجه خود را کاهش دهید
• شانس خود را برای اشتباه کردن در وظایف فکری افزایش دهید
• زمان واکنش خود را کاهش دهید
• در حافظه کاری شما اختلال ایجاد کند
• تحقیقات بیشتری باید انجام شود تا بفهمیم دقیقاً چگونه ADHD، مه مغزی و التهاب بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند.

در مورد ADHD و مه مغزی چه باید کرد؟

اگرچه درمانی برای خود ADHD وجود ندارد، درمان می تواند به رفع این احساس مه آلود کمک کند. در اینجا چند گزینه برای بحث با یک متخصص مراقبت های بهداشتی وجود دارد:

برای بسیاری از کودکان و بزرگسالان، علائم شناختی به خوبی به درمان پاسخ می دهند. درمان های دارویی خط اول برای ADHD عبارتند از:

• محرک هایی مانند آدرال و متیل فنیدات (کنسرتا، ریتالین)
• داروهای غیر محرک، مانند اتوموکستین (Strattera) و نورتریپتیلین (Pamelor)
• کم آبی می تواند علائم مه مغزی را بدتر کند. در مطالعات منبع معتبر، کم آبی بر حافظه، دامنه توجه، خستگی، توانایی انجام کار “ذهنی” و زمان واکنش تاثیر می گذارد. هنگامی که شرکت کنندگان در مطالعه مقدار زیادی آب می نوشیدند، این مهارت ها به سرعت بهبود می یابند.

با این حال، می خواهید صبح و بعد از ظهر بیدار بنوشید، بنابراین مجبور نیستید در طول شب برای استفاده از حمام از خواب بیدار شوید.

افراد مبتلا به ADHD باید مراقبت بیشتری داشته باشند تا مطمئن شوند که به خوبی استراحت می کنند. درمان ADHD و مشکلات خواب می تواند نتایج بهتری نسبت به درمان ADHD به تنهایی به شما بدهد. در یک مطالعه منبع معتبر که شامل 244 کودک مبتلا به ADHD بود، کسانی که در مورد عادات خواب خوب یاد گرفتند نسبت به کسانی که بدون توجه به مشکلات خواب تحت درمان ADHD قرار گرفتند، علائم ADHD کمتر و عملکرد بهتری در طول روز داشتند. مزایای آن هنوز یک سال بعد وجود داشت.

شما می توانید شرایط خواب بهتری را با موارد زیر ایجاد کنید:

• اطمینان حاصل کنید که اتاق شما تاریک، ساکت و خنک است
• قرار دادن وسایل دیجیتال قبل از خواب
• محدود کردن نوشیدنی ها، به ویژه آنهایی که کافئین دارند، در اواخر روز
• اگر فکر می کنید ممکن است اختلال خواب داشته باشید، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی در مورد اینکه آیا مطالعه خواب به وضعیت شما کمک می کند صحبت کنید.

آیا داروهای ADHD می توانند باعث مه مغزی شوند؟ مطالعات منبع معتبر نشان می دهد که ورزش منظم توانایی های تفکر را در افراد مبتلا به ADHD بهبود می بخشد. فعالیت عملکرد اجرایی را تقویت می کند، که مجموعه مهارت هایی است که به شما امکان می دهد دستورالعمل ها را به خاطر بسپارید، برنامه ریزی کنید، تمرکز کنید و دنبال کنید. همه اشکال ورزش مفید هستند. ورزش قلبی منبع مورد اعتماد، مانند دویدن، دوچرخه سواری، یا شنا، می تواند در کوتاه مدت به رفع مه مغزی ADHD کمک کند و می تواند اثرات شناختی طولانی تری داشته باشد. بر اساس برخی مطالعات، ورزش ممکن است برای کودکان موثرتر از بزرگسالان باشد. (منبع)

برای مقالات مرتبط به این صفحه سری بزنید